Na to z pozoru proste pytanie nie ma jednoznacznej odpowiedzi. Przyjrzyjmy się przepisom funkcjonującym od stycznia 2016 roku:

Art. 62b Ordynacji podatkowej
§ 1. Zapłata podatku może nastąpić także przez:
1) małżonka podatnika, jego zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę;
2) aktualnego właściciela przedmiotu hipoteki przymusowej lub zastawu skarbowego, jeżeli podatek zabezpieczony jest hipoteką przymusową lub zastawem skarbowym;
3) inny podmiot, w przypadku gdy kwota podatku nie przekracza 1000 zł.
§ 2. W przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 1 i 3, jeżeli treść dowodu zapłaty nie budzi wątpliwości co do przeznaczenia zapłaty na zobowiązanie podatnika uznaje się, że wpłata pochodzi ze środków podatnika.
§ 3. W przypadkach, o których mowa w § 1 pkt 1-3, przepisy dotyczące zapłaty podatku przez podatnika stosuje się odpowiednio.

Z treści przepisów wynika wprost, że od 2016 roku rodzina może uregulować podatek za podatnika niezależnie od jego wysokości, ale co z osobami trzecimi? Czy znajomi albo jakaś spółka może zapłacić podatek na podatnika?

Z § 3 wynika, że tak, ale jedynie do wysokości 1000 zł. Zastanawiające jest jedynie, co wierzyciela publicznoprawnego interesuje, czy podatek został zapłacony przez podatnika, czy przez kogoś w jego imieniu i z czyich środków?

Do końca 2015 roku przepisy rozumiano w ten sposób, że zobowiązanie podatkowe ze względu na osobisty charakter, powinno być regulowane przez samego podatnika. Zatem, jeśli przed 2016 rokiem zapłaciliśmy podatek ze swoich środków, to istnieje duże prawdopodobieństwo, że organ uzna, że to zobowiązanie nie wygasło. Co innego, gdy byliśmy kimś w rodzaju “przekaziciela” lub “wyręczyciela”, czyli zapłaciliśmy podatek ze swojego konta, ale z środków pochodzących od faktycznego podatnika i posiadamy dowód na to, że środki otrzymaliśmy od podatnika. Wtedy organy uznawały, że podatek zapłacił podatnik ze swoich środków, ale z rąk osoby trzeciej. Tematem musiał zająć się nawet NSA, wydając stosowną uchwałę.

Ale wróćmy do obecnego stanu prawnego i do § 3, co w sytuacji, gdy podatek o wartości powyżej 1000 zł zapłaci osoba trzecia? Uchwała NSA dotyczy poprzedniego stanu prawnego, gdy nie uregulowano jeszcze kręgu osób, mogących zapłacić należność publicznoprawną.

Z  przepisów nie wynika, że czynność techniczna, jaką jest zapłata podatku powyżej 1000 zł w czyimś imieniu z środków podatnika jest wykluczona. Pamiętać należy jednak o udowodnieniu, że środki faktycznie należały do podatnika.

@podatkowe dylematy